Tarih boyunca insanların büyük çoğunluğu, zorunlu oldukları için çalışıyordu. Birçoğu, çabalarında bir konfor, değer ve anlam bulmuştu, ancak bazıları işlerini mümkünse kaçınılması gereken bir gereklilik olarak tanımlıyordu. Yüzyıllar boyunca Avrupa'dan Asya toplumlarına elit kesimler, ücretli işlerden kurtulmak istedi. Aristoteles insan varlığının zirvesinde olan "özgür bir insanı”, hayatın gereklilikleri ve kişisel temsil ile ilgili herhangi bir endişeden neredeyse tamamen kurtulmuş bir birey olarak tanımladı. (Zira, zengin tüccarları, zihinleri kazançla önceden işgal edildiği için, özgür olarak tanımlamadı.)
Giriş yap veya
ücretsiz üye ol, okumaya devam et
